El-Kijame

لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ

Betohem në Ditën e Kiametit!

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ

Betohem në shpirtin qortues!

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ

A mendon njeriu se nuk do të mund t’i mbledhim eshtrat e tij?!

بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ

Po, si jo! Ne jemi të Zotë t’ia ribëjmë bashkë me përsosmëri edhe majat e gishtave të tij.

بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ

Por njeriu dëshiron të gabojë sa të jetë gjallë

يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ

dhe pyet: “Kur do të jetë Dita e Kiametit?”

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ

Por, kur sytë t’i verbohen

وَخَسَفَ الْقَمَرُ

dhe të zihet Hëna

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ

dhe Dielli e Hëna të bashkohen,

يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ

atë ditë njeriu do të thotë: “Ku të iki?”

كَلَّا لَا وَزَرَ

Askund! S’ka strehë!

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ

Atë ditë, streha është te Zoti yt.

يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

Atë ditë, njeriu do të vihet në dijeni për veprat që ka bërë dhe për ato që ka lënë pa bërë.

بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ

Po, vërtet që njeriu do të dëshmojë kundër vetvetes,

وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ

edhe sikur të paraqesë shfajësimet e veta.

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ

Mos nxito (o Muhamed) në leximin e Kuranit me gjuhën tënde!

إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ

Ne e kemi për detyrë t’i mbledhim pjesët e tij e ta lexojmë atë.

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ

Dhe, kur ta lexojmë atë, ti përcille leximin e tij!

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ

Pastaj, e kemi Ne për detyrë ta shpjegojmë.

كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ

Por ju doni këtë jetë (kalimtare)

وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ

e për jetën tjetër nuk kujtoheni!

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ

Atë ditë, disa fytyra do të shkëlqejnë

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ

dhe Zotin e tyre do të shohin.

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ

Kurse disa fytyra, atë ditë, do të jenë të zymta,

تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ

duke e ditur se do të pësojnë një fatkeqësi, që të thyen në mes.

كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ

Por, kur shpirti të vijë në grykë

وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ

e të thërrasin “A ka shërues”,

وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ

atëherë, ai (që po vdes) do të bindet se ky është çasti i ndarjes

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ

dhe këmbët do të ngrijnë.

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ

Atë ditë, ai do të sillet te Zoti yt.

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Ai as nuk besoi dhe as nuk u fal,

وَلَـٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

por e mohoi të vërtetën dhe ia ktheu kurrizin,

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ

e pastaj shkoi te njerëzit e vet, duke u krenuar.

أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ

Mjerë për ty! Mjerë për ty!

ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ

Sërish: Mjerë për ty! Mjerë për ty!

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى

Vallë, a mendon njeriu se do të mbetet pa përgjegjshmëri?

أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ

A s’ka qenë një pikë fare që derdhej,

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

pastaj u bë droçkë gjaku e më pas Allahu e krijoi dhe i dha formë e përmasa të caktuara,

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ

e prej tij bëri çiftin: mashkullin e femrën?!

أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ

Vallë, Ai Krijues, a nuk ka fuqi që t’i ngjallë të vdekurit?!